İyileştirme Sanatı, Homeopati

İNTEGRATİF TIP DERGİSİ
TURKISH JOURNAL OF INTEGRATIVE MEDICINE
REVIEW / DERLEME
1
Sedat Yıldız , Salih Ürper
2
1
Eğirdir Kemik Eklem Hastalıkları Tedavi Ve Rehabilitasyon Hastanesi, Fiziksel Tıp Ve Rehabilitasyon, Isparta
2
Özel İstanbul Hastanesi, Fiziksel Tıp Ve Rehabilitasyon, Van
İYİLEŞTİRME SANATI: HOMEOPATİ
Özet
Homeopati sağlıklı insanlara uygulandığında hastalığın özelliklerinin (semptomları, klinik işaretleri,
patolojik durumları) görüldüğü madde müstahzarlarını kullanan bir tedavi metodudur. Bu metod
Samuel Hahnemann tarafından geliştirilmiş ve dünya genelinde uygulanmıştır. Samuel Hahnemann`ın
“İyileştirme Sanatının Organonu” kitabı bu alanda yazılmış temel eserler arasında kabul edilir. Bu
derlemede, “İyileştirme Sanatının Organonu” kitabından tedavinin sanat yönü ile ilgili temeller
özetlenmiştir.
Integr Tıp Derg. 2013;1(1):32-36.
Anahtar kelimeler: Homeopati, Organon, Samuel Hahnemann, sanat
THE ART OF HEALING: HOMEOPATHY
Abstract
Homeopathy is a therapeutic method using preparations of substances whose effects when
administered to healthy subjects correspond to the manifestations of the disorder (symptoms, clinical
signs, pathological states) in the individual patient. The method was developed by Samuel Hahnemann
and is now practised throughout the world. Samuel Hahnemann`s book “Organon of the Art of
Healing” is one of the major works in this field. In this review; basics of healing as an art from the
book “Organon of the Art of Healing” are summarized.
Turk J Integr Med. 2013;1(1):32-36.
Keywords: Homeopathy, Organon, Samuel Hahnemann, art
Yıldız S, Ürper S.
Yazışma Adresi: Eğirdir Kemik Eklem Hastalıkları Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanesi, Isparta – Türkiye
E posta: dr_sedatyildiz@yahoo.com
Kabul/Yayın Tarihi: 27 Mayıs 2013
İyileştirme Sanatı, Homeopati
Yıldız S, Ürper S.
Integr Tıp Derg 2013;1(1):32-36.
Homeopati sağlıklı insanlara uygulandığında hastalığın özelliklerinin (semptomları,
klinik işaretleri, patolojik durumları) görüldüğü madde müstahzarlarını kullanan bir tedavi
metodudur. Bu metod Samuel Hahnemann (1755–1843) tarafından geliştirilmiş ve dünya
genelinde uygulanmıştır (1).
Hahnemann`a göre allopatik tıp uygulamalarını günlük pratiklerine yansıtan “eski ekol
hekimler” yaptıkları zararlı uygulamaları kitapların ve hocaların önyargılarına ya da övünülen
meşhur eski ekol hekimlerin otoritesine dayandırarak savunabilirler. Sadece, senelerce yaptığı
kötülüklerini anlayan, en sonunda yaptığı “sanatın" (allopatik tıp tedavi sanatının) zararlarına
içtenlikle inanan yaşlı hekim, en ağır hastalık durumlarında bile hiçbir tedavi uygulamayacak
duruma gelebilir. Bu “tedavi sanatı" uzun yüzyıllardan beri kökleşmiş durumdadır, hekimlere
hastaların hayatı ve ölümü hakkında isteğe göre karar verme hakkını vermiştir (2). Bu eski tıp
ekolu, hastalıkların sebebini araştırıp onu yok etmeye çalıştığı için bir tek kendisinin
"rasyonel iyileştirme sanatı" ismini hak ettiğini iddia ediyordu. Ama hastalığın nedenini
bulmaya yönelik bu çağrı karşılık bulamadı. Eski tıp ekolünü savunanlar hastalık sebeplerini
bulabileceğini düşünürken Hahnemann hastalık sebeplerini algılayıp bulmanın mümkün
olmadığını, hastalıkların büyük çoğunluğunun dinamik köklere ve yapıya dayandığını ve
duyularımızla anlaşılamayacağını düşünmüştür (3). “İlaç sanatı” ise yaşam gücünün
hastalıkları hangi yollarla yarattığını anlayamamış ve sadece dıştan etki ederek şiddetli ilaçlar
kullanır. Hahnemann bu noktada Organon`da sadece itaat ettiği ve biraz daha mükemmel hale
getirdiği ve allopatik “tedavi sanatı” ile tam zıt olan gerçek “iyileştirme sanatı” ile olan
karşılaştırmayı ele almıştır (2). 2010 yılında homeopati camiası tarafından 200. yıldönümü
kutlanan bu felsefi metin ilerleyen dekatlardaki çeşitli değişikliklere rağmen homeopatinin
temel metinlerinden olma özelliğini korumuştur (4).
Hahnemann`a göre homeopati “çok basit bir iyileştirme sanatıdır”, temel ve
uygulamalarla hep aynı kalır. Dayandığı kurallar iyi anlaşıldığı zaman ve sistem faydalı bir
bütün olarak ve sadece bu şekilde algılandığı zaman, hem sistem berraklığı hem de
uygulamadaki berraklığı kendiliğinden anlaşılır.” Gerçek iyileştirme sanatı ciddi ve
düşündüren bir iştir. İnsanın zihnine, serbest düşünceye, seçen ve mantıklı sebeplere
dayanarak karar veren akıla bağlıdır. Hahnemann`a göre hekimin görevi içgüdüsel, şuursuz ve
otomatik olarak enerjisini kullanan yaşam gücünü, dengesi hastalık durumunda bozulduğu
zaman, homeopatik bir ilaçla, benzer bir ilaç hastalığı yaratarak yeniden dengesini
bulabilmesi için etkilemektir. Bu şekilde doğal hastalık etkilerini sürdüremeyecektir.
Hahnemann`a göre, eski ekol ise kronik hastaların güç ve sıvıları harcayan ve hayatını
kısaltan metodlarını kullandığından “felaket sanatı” adını hak etmektedir. Eski ekol
hekimlerin direkt yoldan iyileştirebildiği vakalar ise onların sanatı sayesinde değil, sade
insanların tecrübesi ile elde edilen hastalık için spesifik bir ilaç sayesindedir. Allopatik tıpta
operasyon gerektiren durumlar hariç hastalıklar yaşayan bütünlüğün içinde yaşam gücünden
33
İyileştirme Sanatı, Homeopati
Yıldız S, Ürper S.
Integr Tıp Derg 2013;1(1):32-36.
ayrı bir varlık olarak düşünülmüş, binlerce yıldır süregelen tedavi şekillerini ölümcül yollara
sürüklemiş, tıbbı iyileştirme yeteneği olmayan, “karanlıklar sanatı” haline getirmiştir.
Hahnemann`a göre iyileştirme sanatının tek ve yanılmayan rehberi dikkatle yapılan
çalışmalarla elde edilen saf tecrübelerdir. Bu tecrübelere göre gerçekten sağlıklı insana
uygulandığında, hastalığa en çok benzerlik gösteren semptomları ortaya çıkaran ilaç, hastalığı
tedavi eder. Uygun potens ve en düşük dozlar verildiğinde, bu ilaç, hastalığın bütün
semptomlarını hızlı, kökten ve sürekli bir şekilde ortadan kaldırır. “Doğada rahatlıkla
bulabileceğimiz binlerce homeopatik ilaç bize avantajlar sağlar. Bunları değişik dozlarda
kullanarak doğal hastalıkların iyileşmesine yardım edilebilir. Yapay hastalık oluşturan bu
homeopatik ilaçlar vücuda girer, iyileştirme etkisini tamamlar. Yaşam gücü savaşı kazanır ve
homeopatik ilacın gücü kendiliğinden yok olur. Böylece hiçbir şüpheye yer kalmayacak
şekilde bir daha tedavi etmeye gerek kalmaz.” (5). “ - bu tedavi, şüphe götürmeyen, geçmişten
geleceğe devam eden ve değişmeyen doğa kanunlarına dayanır.” (6). Hahnemann, iyileştirme
sanatının karşıtı olan allopatik tedavi sanatı “hasta yapan sanat” olarak tanımlar. “Şu allopatik
- özellikle son zamanlarda uygulanan- "hasta yapan sanatı" sonucunda oluşan insan sağlığın
harabiyeti, bütün kronik hastalıklar arasında en üzücü, en tedavi edilemeyenidir. Üzgünüm,
ama onların tedavisi için hiç bir zaman ilaçların bulunamayacağından korkuyorum.” (7).
İnsanın uyguladığı hiçbir tedavi sanatı, zararlı allopatik tedaviyle oluşmuş sayısız anormalliği
tamir edemeyecektir (8).
İyileştirme sanatında her vaka bireysel olarak sorgulanır. Bu sorgulamayı yapacak olan
sağlık sanatçısının, her türlü önyargıdan arınmış olarak, dikkatle gözleyerek, sağlıklı
duyularla ve hastalığı hiç değiştirmeden kaydetmesi gerekir (9). “Hasta şikayetlerini anlatır.
Hastanın yakınları şikayetlerini, davranışlarını ve onun hakkında bilinmesi gerekenleri anlatır.
Hekim bakar, işitir ve kendi duyguları ile hastaya özgü değişik bulguları gözler, hastanın ve
onun yakınlarının söylediklerini olduğu gibi yazar. Mümkün olduğu kadar hastayı bölmeden
dinler. Hasta konudan uzaklaşırsa araya girer. Başlangıçta bütün önemli bilgileri yazabilmek
için hastanın yavaş konuşmasını ister.” (10). Bu prensibi savunan Hahnemann buna karşı
gördüğü allopatik tıbbı şu cümlelerle değerlendirmiştir: “Eski ekol hekimleri tedavide kolay
yolu seçtiler. Vakayı bütün yönleriyle, tam olarak araştırmazlar, hatta hastanın kendi
şikayetlerini anlatırken sözünü keserlerdi. Çünkü çabucak bir reçete yazmak isterlerdi. Zaten
bu reçeteler de gerçek etkileri bilinmeyen birçok bileşimi içerirdi. Söylediğim gibi, hiçbir
allopatik hekim vakayı bütün yönleriyle bilmek istemez, ayrıca bulguları kaydetmezdi. Birkaç
gün sonra hastayı gördüğünde bu arada bir çok değişik hasta gördüğünden daha önceki
dinlediklerinden çok azını hatırlar ya da hiçbir şeyi hatırlamazdı. Duydukları bir kulağından
girip diğerinden çıkardı. Bu ziyaretler sırasında birkaç genel soru sorar, bileğinden nabzını
sayar gibi yapıp, diline bakardı ve hemen o anda sebebi anlaşılmadan yeni bir reçete yazar
veya birinciye günde birkaç kez kullanılan kayda değer dozda devam etmesini söyler, sonra
34
İyileştirme Sanatı, Homeopati
Yıldız S, Ürper S.
Integr Tıp Derg 2013;1(1):32-36.
aynı sabah ellinci, altmışıncı hastaya benzer bir duyarsızlıkla bakmak için acele ederek izin
isterdi.”
Hahnemann`a göre gerçek bir sağlık sanatçısı çok sık kullandığı ve iyi sonuçlar aldığı
ilaçları en sevdiği ilaçlar haline getirmekten kaçınır. Çünkü bu durumda daha nadir kullanılan,
fakat daha uygun ve bu nedenle daha faydalı olan ilaçları gözden kaçıracaktır (11). Benzer
şekilde hiçbir gerçek sağlık sanatçısı, yeni bir vakayı tedavi ederken, kendi hatası nedeniyle
ara sıra yanlış ilaç seçip sonuçları kötü olduğunda ilaçtan şüphe etmez ve ileride onu
kullanmaktan vazgeçmez. Başarısızlığın tek sebebi o ilacın o vaka için homeopatik
olmamasıdır. Her zaman bir vakada karakteristik semptomların tümüne en çok benzerlik
gösteren ilacın seçilmesi gerektiği gerçeği unutulmamalıdır. Bu ciddi seçime, dar kafalı küçük
hırslar karıştırılmamalıdır (12). Bir vakada verilen ilacın uygunluğu sadece homeopatik olarak
doğru olmasına değil, aynı zamanda dozun doğru büyüklükte (tercihen doğru küçüklükte)
olmasına bağlıdır. O anki hastalık durumu için seçilen homeopatik ilaç, gereğinden yüksek
dozda verilirse doğasından gelen yarara rağmen, sadece miktarı ve yaşam gücü üzerindeki
gereksiz güçlü etkisi yüzünden organizmanın zaten hassaslaşmış ve doğal hastalık tarafından
en çok etkilenmiş kısmına zarar verecektir (13). Doğaya en uygun şekilde davranmak için
gerçek sağlık sanatçısı semptomların tümüne göre seçtiği ilacı en ufak dozda uygular. Böylece
eğer bir hata yapıp hastalığa tam uygun olmayan ilacı verdiyse bile o zaman hastaya olan
zarar az olacaktır. Hastanın kendi yaşam gücü bunun üstesinden kolaylıkla gelir ve düzeltir.
Ya da benzerlik kuralına göre daha iyi seçilmiş yeni bir ilaç yine ufak dozda verilir ve
yapılmış olan hata bu şekilde düzeltilmiş olur (14).
Samuel Hahnemann`ın “İyileştirme Sanatının Organonu” kitabında homeopatinin dört
temelini sağlıklı insanlarda maddelerin ilaç olarak kullanımının denenmesi, benzerlik
kanununa göre remedilerin seçimi ve uygulanması, tek remedi ve minimum doz şeklinde
özetlemektedir (15). Hasta ve hekim iletişimi odaklı iyileştirme sanatı özelliği ile homeopatik
konsültasyon genel tıp uygulamaları için ideal bir model olarak sunulmaktadır (16).
Kaynaklar
1. Ernst E. A systematic review of systematic reviews of homeopathy. Br J Clin Pharmacol.
2002;54(6):577-82.
2. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Önsöz). İyileştirme Sanatının Organonu.
Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
3. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Giriş). İyileştirme Sanatının Organonu.
Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
4. Schmidt JM. 200 years Organon of Medicine - A comparative review of its six editions (18101842). Homeopathy. 2010;99(4):271-7.
35
İyileştirme Sanatı, Homeopati
Yıldız S, Ürper S.
Integr Tıp Derg 2013;1(1):32-36.
5. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Paragraf 51). İyileştirme Sanatının Organonu.
Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
6. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Paragraf 53). İyileştirme Sanatının Organonu.
Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
7. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Paragraf 75). İyileştirme Sanatının Organonu.
Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
8. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Paragraf 76). İyileştirme Sanatının Organonu.
Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
9. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Paragraf 83). İyileştirme Sanatının Organonu.
Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
10. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Paragraf 84). İyileştirme Sanatının Organonu.
Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
11. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Paragraf 257). İyileştirme Sanatının
Organonu. Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
12. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Paragraf 258). İyileştirme Sanatının
Organonu. Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
13. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Paragraf 275). İyileştirme Sanatının
Organonu. Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
14. Hahnemann S. İyileştirme Sanatının Organonu (Paragraf 283). İyileştirme Sanatının
Organonu. Everyman's Library No. 663. London, UK, 1913.
15. Wright-Hubbard. Homoeopathy as Art and Science. Ed. Maesimund B. Panos, MD, and Della
des Rosiers, Beaconsfield Publishers Ltd, Beaconsfield, U.K. 1990.
16. May C, Sirur D. Art, science and placebo: incorporating homeopathy in general practice.
Sociology of Health & Illness 1998;20(2):168-190.
36