MYELOMDA GÜNCEL TEDAVİ

MYELOMDA
GÜNCEL TEDAVİ
Dr. Sinan Yavuz
Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi
Medikal Onkoloji Bilim Dalı
ADANA
1
*
Sunum Akışı

Myelomun başlangıç (indüksiyon) tedavisi
 Genel prensipler
 Talidomid içeren tedaviler
 Bortezomib içeren tedaviler
 Lenalidomid içeren tedaviler

Relaps/Refrakter hastalık tedavisi
2
Multipl Myelom

Prevalans
 50,000 Amerikalı’da myelom mevcut*
 15,000 her yıl yeni tanı alan myelom hasta sayısı*
 >11,000 yaklaşık 2005 yılında ABD’de ölecek myelom
hastası sayısı
 Tanı anında ortanca yaş: 70*
 Tanıdan itibaren ortanca sağ kalım: 3–5 yıl

Afrikan Amerikan toplumda 2 kat daha fazla insidans*/**

Hala kür şansı yok
*SEER Cancer Statistics Review, 2004. http: seer.cancer.gov/statfacts.
** American Cancer Society. Facts and Figures. 2004.
3
Myelomda İndüksiyon Tedavisi

< 65 yaş; standart yaklaşım
indüksiyon KT sonrası OPKHT ve yüksek doz tedavi

65 – 70 yaş; OPKHT için uygun olmayan hastalar…

Henüz optimum indüksiyon tedavisi konusu net
değil…

Yeni ajanlar ile tedavi, güncel yaklaşım…
4
*
Myelomda İndüksiyon Tedavisi

Geleneksel tedavi yaklaşımları
transplant planlanıyor
transplant planlanmıyor
non-alkilleyici
alkilleyici
Kyle. N Engl J Med 2004;351:1850.
5
Geleneksel İndüksiyon Tedavi Sonuçları
Stem Cell
Harvest
Kaynak
Çalışma
N
Tedavi
Rajkumar
100
Dex
0%
50%
Evet
ASH 2004
Goldschmidt
203
VAD
3%
63%
Evet
ASH 2005
Rifkin
97
DVd
3%
43%
Evet
ASCO
2004
IFM90
100
VMCP
5%
52%
Palumbo
126
MP
7%
48%
CR/nCR CR+PR
Evet/Hayır NEJM 1996
Hayır
ASH 2005
DVd, liposomal doxorubicin, vincristine, dexamethasone; VMCP/BVAP, vincristine,
melphalan, cyclophosphamide, prednisone, carmustine, and doxorubicin.
6
Myelomda İndüksiyon Tedavisi

Yeni tedavi yaklaşımları

İmmünomodülatör ilaçlar
Talidomid
 Lenalidomid


Proteozom inhibitörleri

Bortezomib
7
Myelomda İndüksiyon Tedavisi

Yeni tedavi yaklaşımları
 Amaç:
 Yüksek
yanıt oranı
 Bu yanıt oranının, Tx başarısı üzerine etkisi
 Tx’e alternatif
8
Yeni ajanlar + Dex ile başlangıç tedavi
sonuçları
ESKİ N
AJANLAR
Çalışma
Tedavi
CR/nCR
Dex
0%
Jagannath
48 Vc +/Dex
VAD
Harousseau
DVd
Rajkumar
48
99
VMCP 34
Rajkumar
MP
Niesvizky
35
3%
Vc +
Dex
Thal3%
+ Dex
CR/nCR
CR+PR
18%
89%
21%
4%
Lenal
5%+
Dex
38%
Clar +
7%
Lenal +
Dex
36%
67%
63%
91%
86%
*
Stem Cell
ESKİ
AJANLAR
Kaynak
Harvest
CR+PR
BJH 2005
50%
Dex
Evet
ASH 2005
63%
VAD
ASCO
2005
43%
DVd
Evet
Evet
52%
Evet
48%
Evet
JCO 2006
VMCP
Blood
2005
MP
ASH 2005
9
Yeni ajanlar ile kombine başlangıç tedavi
sonuçları
ESKİ AJANLAR
Çalışma
N Tedavi
CR/nCR
PAD
Dex
Cavenagh
40 0%
Wang
VAD
36
20
Goldschmidt
DVd
3
12
Palumbo
VMCP
9
MateosMP
VcTD
3%
TAD
3%
MPT
5%
60 Vc+
7%MP
CR/nCR CR+PR
29%
19%
7%
28%
Stem
Cell
ESKİ
AJANLAR
Kaynak
Harvest
95%
CR+PR
50%
Evet
BJHDex
2005
92%
63%
Evet
ASHVAD
2005
80%
43%
Evet
ASHDVd
2005
ASHVMCP
2005
MP
ASH
2005 10
76%
52%
Hayır
48%
43%
*
86%
Hayır
*
YDK sonrası yanıt oranları
Çalışma
N
Tedavi
CR/nCR CR+PR Kaynak
IFM90
100
TX1
38%
81%
NEJM 1996
Childs
200
TX1
44%
86%
NEJM 2003
200
TX1
42%
84%
IFM96
NEJM 2003
200
TX2
50%
88%
231
TX2
38%
81%
Cavenagh
21
PAD/TX1
57%
95%
BJH 2005
Harousseau
42
VcDex/TX1
54%
90%
ASCO 2005
Total Therapy I
Blood 1999
11
*
Myelomda İndüksiyon Tedavisi

Güncel tedavi öneri ve düşünceleri
indüksiyon tedavisine yeni ajanların eklenmesi
klinik faydayı arttırmaktadır (sağ kalım avantajı?)
 yeni ajanlar ile daha yüksek CR elde edilmektedir
 yeni ajanlar ile indüksiyon tedavisi, post Tx CR
olasılığını da arttırmaktadır
 yaşlılarda yeni ajanlar ile indüksiyon, Tx
gereksinimini azaltmaktadır (?)

12
Talidomid içeren
indüksiyon tedavileri
13
ECOG E1A00: indüksiyon tedavisinde
Tal/Deks vs Deksametazon

ECOG E1A00: faz III, RKÇ
Ayda bir, 4 siklüs
Yeni tanı
Tedavi almamış
Semptomatik MM
(N=207)
Tal/Deks Kolu
Talidomid 200 mg/gün PO +
Deksametazon 40 mg/day
1-4, 9-12, 17-20. günler
(N=103)
Deksametazon Kolu
Deksametazon 40 mg/gün
1-4, 9-12, 17-20. günler
(N=104)
CR/PR/
SD
SCT ya da
tedavinin aynı
şekilde devamı
Tedavinin
kesilmesi
Progresyon
Not: Profilaktik antikoagülan kullanılmamış…
Rajkumar. J Clin Oncol 2006;24:43.
14
*
ECOG E1A00: indüksiyon tedavisinde
Tal/Deks vs Deksametazon (devamı)

DVT grade ≥ 3

100
Deks %3 vs tal/deks %17
90
n = 104
n = 103
80

Nöropati grade ≥ 3


Deks %4 vs tal/deks %7
Ölüm


70
Deks % 11 vs tal/deks %7
Deks % 18 vs tal/deks %
PR
50
CR
40
30
Tüm grade ≥ 4 toksisite

60
34
Rajkumar SV, et al. J Clin Oncol 2006;24:431-436.
20
10
0
Deks
Tal/Deks
CR %4
15
MP vs MPT > 65 yaş grubu
Sonuç
CR, %
RR, %
PFS
OS
Palumbo et al
> 65 yaş
MP
MPT
N = 126
N = 129
7
28
48
76
14 ay
33 ay
65% 2 yıllık
82% 2 yıllık
IFM 99-06
65-75 yaş
MP
MPT
N = 191 N = 124
3
14
34
84
17 ay
28 ay
30 ay
55+
Palumbo, et al. Blood 2005;106. Abstract 779;
Facon, et al. Blood 2005;106. Abstract 780.
16
IFM 99-06
(MP vs MPT vs Mel100 x 2)
*
Facon (65-75 yaş)
Sonuç
MP
N=191
MPT*
N=124
Mel 100 x 2
N=121
Ölüm <3 ay (%)
8
3
9
DVT
(%)
5
12
12
6.5
CR
(%)
2
15
15
17
VGPR
(%)
5
34
34
24
33
32
32
31
30
>>55
55
38.6
PR
OS
(ay)
*Nöropati MPT 30%.
Facon, et al. ASH 2005. Abstract 780.
P = 0.0008
P = 0.014
17
MP vs MPT ve MP vs Mel100
(Yeni tanı yaşlı MM hastaları)
1.0
1.0
MPT
MP
MEL100
OS
0.8
0.8
0.6
0.6
Oran
Oran
PFS
0.4
0.2
0.4
0.2
0.0
0.0
0
12
24
36
48
60
72
0
Çalışma başından itibaren geçen zaman (ay)
Tedavi
PFS, ay
MP
17.2 ± 1.5
12
24
36
48
60
72
Çalışma başından itibaren geçen zaman (ay)
P değeri
OS, ay
P değeri
30.3 ± 5.8
MPT
29.5 ± 3.6
<.0001
MEL 100
19.0 ± 1.3
.0001
>56
38.6 ± 3.0
0.0008
0.014
*3. interim analiz (5/1/2005); ortanca izlem süresi = 32.2 ± 1.8 ay
Facon, et al. Blood 2005;106:230a. Abstract 780.
18
OPKHT sonrası Talidomid ile idame
tedavi (IFM 99-02)
Yüksek risk grubu
β-2 mcg yüksekliği
PCLI yüksekliği
Del(13)
3. ayda:
Randomizasyon (progresyon yoksa)
(n = 593)
Kol A
idame tedavi yok
(n = 200)
stage I, II, or III MM
< 65 yaş
yeni tanı
0-1 risk faktör (+)
(N = 780)
VAD (vinkristin, doksorubisin,
deksametazon)
3-4 siklüs; daha sonra
140
mg/m2
Melfalan
ve OKHT; daha sonra
®
Kol B
Pamidronat
90 mg/ay
(n = 196)
Melfalan 200 mg/m2 ve OPKHT
Kol C
Pamidronat 90 mg/ay
Talidomid
100 mg/gün
(n = 201)
Attal M, et al. ASH 2005. Abstract 1148.
19
*
IFM 99-02: Sonuçlar
P
Kol A:
İdame yok
Kol B:
Pamidronat
Kol C:
Tal/Pam
Değeri
VGPR or CR, %
*VAD sonrası
*Randomizasyonda
*Randomizasyon sonrası
15
45
55
15
45
57
16
50
68
.03
Olay sıklığı, %
48
47
36
0.04
Ortanca EFS, ay
38
38
>48
4-yıllık EFS, %
37
35
50
.003
4-yıllık OS, %
78
74*
87*
.04
Kemik ilişkili olaylar, %
24
20
18
NS
Sonlanım Noktası
*P = .01 → Kol B vs Kol C
Attal M, et al. ASH 2005. Abstract 1148.
Attal M, et al. Blood 2006;108:3289-3294
20
Bortezomib içeren
indüksiyon tedavileri
21
İndüksiyon tedavisinde
Bortezomib + Dekzametazon (faz 2)
N = 48 hasta
100
90
80
70
PR
60
nCR
50
CR
40
30
20
10
0
Bortezomib Borte+Deks
Bortezomib +
Bortezomib
ilk 2 siklüs
son 4Dex
siklüs
Jagannath. ASH 2005. Abstract 783.

Ortanca PFS: 15 ay

Ortanca OS: NR

Tahmini OS (12 aylık) 93%;
24 aylık %85

23 hastada SCT

Grade 3 nöropati 12%
Grade 3 diare 6% yorgunluk 4%
İlacı erken bırakma 20%


22
İndüksiyon tedavisinde
Bortezomib + Dekzametazon (faz 2)(IFM)



Bort 1.3 mg/m2 d1, 4, 8, 11
Deks 40 mg d1-4, 9-12; siklüs 1-2
Deks 40 mg d1-4; siklüs 3-4
RR
100
90





OPKHT 45 hastada (+) (45/48)
Ciddi yan etki: % 16;
Tedavinin sonlandırılması: % 6
Ölüm: 1 (% 2)
Genel yanıt oranları
 4 siklüs bortez./deks: % 67
 OPKHT: % 90
Harousseau, et al. ASCO 2005. Abstract 6653.
n = 48
n = 42
80
70
PR
60
vgPR
50
CR
40
30
20
10
0
4 siklüs
Bort/Deks
Post-SCT
23
İndüksiyon tedavisinde Bortezomib,
Doksorubisin ve Deksametazon (PAD)

PAD: 21-günlük siklüsler x 4




Bortezomib 1.3 mg/m2 d1, 4, 8, 11
Deks 40 mg d1-4, 8-11, 15-18 (1. siklüs);
d1-4 (2-4. siklüsler)
Doksorubisin 0, 4.5, ya da 9.0 mg/m2 d1-4
Yüksek doz melfalan (MEL200) ve OPKHT
Oakervee HE, et al. Br J Haematol 2005;129:755-762.
24
*
İndüksiyon tedavisinde PAD
N = 21 hasta


Grade 3 nöropati: % 5
SAE: % 57; tedavi stop:% 14
100
n = 21
n = 18
90


ORR, sadece PAD: % 95
 PAD +OPKHT: % 95
OPKH mobilizasyonu (20/21)
 MEL200/OPKHT: 18/20
Yanıt Oranı (%)
80
70
nCR
50
CR
40
30
20
10
0
Oakervee HE, et al. Br J Haematol 2005;129:755-762.
PR
60
4 siklüs
sonrası
Mel 200
sonrası
25
*
İndüksiyon tedavisinde
PAD (bortezomib dozu azaltılmış)


“Open-label”, faz I/II çalışma
 Bortezomib dozu azaltılmış
İndüksiyon: 21-günlük siklüsler x 4
 Bortezomib 1.0 mg/m2 d1, 4, 8, 11
 Doksorubisin 9 mg/m2 d1-4
 Deks 40 mg d1-4, 8-11, 15-18
(1. siklüs); d1-4 (2-4. siklüsler)
6 hastada PKHT yapılmamış
Total N = 19 hasta
100
n = 19
n = 13
90
80
Yanıt Oranı (%)

70
PR
60
nCR
50
CR
40
30

Grade 3 nöropati YOK
20
10
0
Popat R, et al. ASH 2005. Abstract 2554.
4 Siklüs
Mel 200
26
İndüksiyon tedavisinde
Bortezomib + PLD (CALGB 10301)(3)



Bortezomib ve antrasiklinler arasında
aditif/sinerjistik etki (2)
(VAD içinde DXR etkisi ↓, bortezomib ile ↑)
Refrakter/relaps olgularda bu rejimin yüksek
etkinliği (1)
Tedavi şeması:
Bortezomib: 1.3 mg/m2 d1, 4, 8, 11 (21 günde bir)
 Pegile lipozomal doksorubisin: 30 mg/m2 d4
 Primer sonlanım noktası: CR/nCR

1. Orlowski RZ, et al. Blood. 2005;105:3058-3065.
2. Small GW, et al. Mol Pharmacol. 2004;66:1478-1490.
3.* Orlowski RZ, et al. ASH 2006. Abstract 797. (CALGB 10301)
27
*
STEROİD-SİZREJİM
DİABETES MELLİTUS
İMMÜNOSÜPRESYON
28
İndüksiyon tedavisinde
Bortezomib + PLD (CALGB 10301*)(devamı)
Yanıt,
%
≥ 2 Siklüs alan
(n = 57)
Final
(n = 29)
ORR
 CR
 PR
58
79
16
28
42
52
•Bortezomib-PLD iyi tolere edilmiş
grade 3/4 hematolojik toksisite: % 34
•Kök hücre toplama süreci optimum
•Steroid alamayacak hastalarda önemli bir alternatif
Orlowski RZ, et al. ASH 2006. Abstract 797. (CALGB 10301)
29
*
*
İndüksiyon tedavisinde
Bortezomib + Talidomid + Deks (BTD)

Tx adayı yeni tanı alan hastalar (n: 38)

BTD x 2/q28d; daha sonra OPKHT
 Bortezomib 1.3-1.7 mg/m2 (1, 4, 8, 11. günler)
 Talidomid 100-200 mg/gün
 Deksametazon 20 mg/m2 (1-4, 9-12, 17-20. günler)

ORR: % 92 (35/38)
(SADECE 2 SİKLÜS SONRASI)
 CR: % 18; PR: % 74
26 Tx hastası arasında, post Tx ilave 6 CR



Periferal nöropati minimal
Kök hücre toplama işlemi normal
Wang, et al. ASH 2005. Abstract 784.
30
Yaşlı hastalarda indüksiyon tedavisinde
Bortezomib + Melfalan and Prednizon
70
60
86%
N=60
En iyi yanıt
5 siklüs V-MP
►
Faz II: Bort 1.3 mg/m2; Mel 9
mg/m2 + Prednizon 60 mg/m2 po qd
d1-4
►
Yanıt
►
Percent
50
40
►
30
►
20
►
ORR: 86% (N = 53) 5 siklüsü
takiben
CR 30% (6/12 ya da 50%: CR =
immunofiksasyon (-) remisyon)
nCR13%, PR 43%
18 ay PFS = 93%
10
0
CR IF-
CR IF+
PR
SD
►
Toksisite
►
►
►
Mateos, M. et al. ASH 2005, abstract #786
33% Grade 3 trombositopeni ve
nötropeni
12% Grade 3 infeksiyon
8% Grade 3 PN ve diare
31
IFM 2005-01 Çalışması
4 siklüs; q21g
Kök hücre toplanması
3. ve 4. siklüsler
arasında, G-CSF
sonrası
Yeni tanı alan
semptomatik
hastalar, yaş
≤ 65
(N = 480)
VAD
Melfalan + OPKHT*
VAD
DCEP (2 siklüs)
Melfalan + OPKHT*
Bort/Deks (BD)
DCEP (2 siklüs)
Melfalan + OPKHT*
Bort/Deks (BD)
Melfalan + OPKHT*
Sitogenetik özellikler ve β-2 mcg düzeylerine göre stratifikasyon yapılmış
*Eğer < VGPR elde edilmişse 2. OPKHT ya da nonmyeloablatif allojeneik PKHT
Harousseau A, et al. ASH 2006. Abstract 56.
32
IFM 2005-01 Çalışması

Çalışmanın birincil amacı:
VAD ile BD’nin yanıt oranlarını belirlemek
(CR/nCR)
“Preliminary” analizde
değerlendirilen hasta sayısı 161

En çok merak edilen soru – yeni ajanlar ile
indüksiyon sağ kalımı arttıracak mı – yanıtlanmış
olacak
33
*
IFM 2005-01 Çalışması
Post-indüksiyon
Yanıt, %
Bortezomib +
Deksametazon
(n = 79)
VAD
(n = 82)
CR/nCR
20
9
CR
9
4
VGPR
23
17
CR + PR
82
67



34
IFM 2005-01 Çalışması Sonuçları




Bortezomib + deksametazon kolunda, özellikle (del13q,
β-2 mcg > 3 mg/L) yüksek risk grubunda yer alan
hastalarda CR/nCR oranları daha yüksek
DCEP konsolidasyonu yüksek CR/nCR ile birlikte
(%28 vs %11-non DCEP)
Grade ¾ yan etkiler %30 (BD) vs %36 (VAD)
BD kolunda postind. CR/nCR yüksekliği, 2. OPKHT
ihtiyacını azaltabilir (%22 vs %55 sTx)(Avrupa ve ABD
için önemli bir ekonomik kazanım!..)
Harousseau A, et al. ASH 2006. Abstract 56.
35
Lenalidomid içeren
indüksiyon tedavileri
36
İndüksiyon tedavisinde
Lenalidomid + Deksametazon (faz 2)

N = 34 hasta
100
90
80

70
60
Non hematolojik 47%
PR
VGPR
CR
50
40
30
Tedavi
 Len 25 mg d 1-21
 Deks 40 mg d1-4, 9-12, 17-20
 Kreatinin <2.5 mg/dL
Toksisite (CTC Gr > 3)

Yorgunluk %15
Pnömoni %6
Döküntü %6
Kas güçsüzlüğü %6

DVT YOK



20
10
0
4 siklüs
Profilaktik aspirin alınmış
Rajkumar SV, et al. Blood 2005;106:4050-4053.

ORR %91
CR %6, nCR+VGPR %32
37
*
İndüksiyon tedavisinde
Lenalidomid + Deksametazon

Yeni tanı alan 34 myelom olgusunda lenalidomid
ve deksametazon, faz 2 çalışma
Lenalidomid: 25 mg PO, 1-21. günler
 Deksametazon: 40 mg PO, 1-4, 9-12, 17-20. günler
 DVT profilaksisi: günlük aspirin




Yanıt alınan olgulara OPKHT
Progressif hastalar çalışma dışı
Yanıt ve sağ kalım değerlendirmesi yapılmış
Lacy M, et al. ASH 2006. Abstract 798. (Mayo Clinic)
38
*
İndüksiyon tedavisinde
Lenalidomid + Deksametazon
Sonuç, %
Lenalidomid +
Deksametazon
(n = 21)
ORR (4 ay)
CR/VGPR (4 ay)
90
48
2-yıllık OS
90
2-yıllık PFS
59
Lacy M, et al. ASH 2006. Abstract 798.
Lenalidomid +
Deksametazon
(ve OPKHT)
(n = 13)
√
100
39
92
√
83
39
BiRD: Klaritromisin + Lenalidomid +
Deksametazon
N = 35 hasta

100
Tedavi:
90

80

70
60
PR
nCR
CR
50


Toksisite (CTC grade 3: 54%)

40
30
Len 25 mg d 1-21
Deks 40 mg haftada bir
Klaritromisin 500 mg 2x1/gün
DVT ± PE*: 13.5% (1 ölüm)
–
*Hiçbiri aspirin almıyor;
2 hastada (9%) PE
20
10

Stevens Johnson’s: 4.5%
0

Kolonik Perforasyon: 4.5%
4 siklüs
Niesvizky. ASH 2005. Abstract 642.
40
Sonuçlar
Yeni ajanlarla indüksiyon tedavisi hem
toplam yanıt hem da tam yanıt oranını
arttırmaktadır
 Kök hücre transplantına yardımcı (post-Tx
CR↑) ya da (yaşlılarda) alternatif (!!!)
 “Yüksek yanıt oranı = uzun sağ kalım”
şeklinde bir sonuca varmak için henüz
erken

41
Sonuçlar
Yeni ajanlar (özellikle bortezomib), del 13q
ve t(4;14) gibi kötü prognostik faktörlere
sahip hastalardaki direnç sorununu
çözebilir
 İdame tedavide bu ajanların kullanılması
olaysız ve genel sağ kalımı ve ikinci Tx’e
kadar geçen süreyi uzatabilir, hatta ihtiyacı
ortadan kaldırabilir (örn.; talidomid / IFM 99-02)

42
Sonuçlar

Gençlerde yeni ajanlı indüksiyon, sonra tek
Tx? (toksisiteden koruyucu bir yaklaşım…)
 Barlogie
ve Ark. (Total Therapy 1) ve
IFM grubu, “double” Tx’in toplam yanıt
ve tam yanıt oranını arttırdığını söylüyor
ve öneriyor
43
Relaps/Refrakter
Hastalık Tedavisi
44
*
Tedavi Planlaması
Başlangıç tedavisi hangi ajanlarla yapıldı
Hasta tercihi nedir (oral tedavi, lenalidomid vb.)
Kemorezistans ciddi bir sorun mu (yeni ajanlar kombine)
Hızlı yanıt gerektiren klinik tablo var mı
Monoterapi
Kombine tedavi – yüksek yanıt oranı Rezidüel toksisite mevcut mu
Hastalık ilişkili komplikasyon
Tedavi ilişkili komplikasyon
45
Yeni Ajanlar
Talidomid
 Bortezomib
 Lenalidomid
 Pegile lipozomal doksorubisin


Tek ya da kombine (2’li ya da 3’lü)
(deks/yeni ajan, yeni ajan/yeni ajan,
yeni ajan/deks/yeni ajan
46
Faz 1/2 Çalışmalar (ASH 2005)

Bortezomib + …






Bortezomib+Lenalidomid
Bortez+Me+Deks+Tal
Bortez+Deks+Tal
Bortez+Deks+Siklofosf.
Bortez+MPT
Bortezomib+Melfalan (IV)

Lenalidomid + …




Lenalidomid
Lenalidomid+Deksamet.
DVD-R (lenalidomid)
R (lenalidomid)-MP
47
Faz 3 Çalışması Olan Ajanlar

Bortezomib vs Deksametazon
 APEX
 (Richardson PG, et al. N Engl J Med 2005;352:2487-98)

Bortezomib/PLD vs Bortezomib
 DOXIL-MMY-3001
 (Orlowski RZ, et al. ASH 2006. Abstract 404.)

Lenalidomid/Deksametazon vs Deksametazon
 MM-009/010
 (Weber D, et al. ASH 2006. Abstract 3547)
48
APEX Çalışması
Richardson PG, et al. N Engl J Med 2005;352:2487-98
49
Relaps/Refrakter Myelomda
Bortezomib + PLD vs Bortezomib
DOXIL – MMY – 3001 / FAZ III ÇALIŞMA
Bortezomib-”naïve”
relaps/refrakter MM;
Tüm hastalaren az 1
tedavi almış
(N = 646)
Bortezomib Monoterapi
Bortezomib 1.3 mg/m2,
d1, 4, 8, 11
21günde bir
(n = 322)
Bortezomib + PLD
Bortezomib 1.3 mg/m2,
d1, 4, 8, 11
PLD 30 mg/m2 d4
8 siklüse kadar
ya da CR, PD, tolere
edilemeyecek toksisite
çıkana dek
21 günde bir
(n = 324)
Primer sonlanım noktası: TTP
Sekonder sonlanım noktası: ORR, OS, emniyet
Orlowski RZ, et al. ASH 2006. Abstract 404.
50
Relaps/Refrakter Myelomda
Bortezomib + PLD vs Bortezomib (devamı)
Progression Free (%)
100
Bortezomib + PLD
Ortanca TTP: 9.3 ay
80
60
Bortezomib
Ortanca TTP: 6.5 ay
40
20
HR: 1.82 (95% CI: 1.41-2.35; P = .000004)
0
0
100
200
300
400
500
Günler
Orlowski RZ, et al. ASH 2006. Abstract 404.
51
*
Relaps/Refrakter Myelomda
Bortezomib + PLD vs Bortezomib (devamı)
Bortezomib +
PLD
(n = 303)
Bortezomib
(n = 310)
P değeri
OS, %
91
88
.113
Toplam yanıt
(CR/PR/nCR), %
48
43
.251

CR + nCR, %
14
11
--

PR, %
34
32
--
10.2
7.0
.0008
Sonuç
Yanıt süresi, ay
Orlowski RZ, et al. ASH 2006. Abstract 404.
52
Relaps/Refrakter Myelomda
Bortezomib + PLD vs Bortezomib (devamı)
del13q (+) olgularda iki grup arasında fark
yok (?!)
 Antrasiklin eklenmesiyle klinik etkinliğin
arttığını gösteren ilk çalışma
 Toksisite profili iyi (Kİ) (yönetilebilir)

53
*
Relaps/Refrakter Myelomda
Lenalidomid + Deks. vs Deks. (Faz III)
MM009
MM010 MM009
Len/Deks Len/Deks Deks
MM010
Deks
Toplam yanıt (%)
61
59.1
20.5
24
Ortanca TTP (ay)
11.1
11.3
4.7
4.7
Toplam Sağ kalım (ay)
29.6
NR
20.5
20.6
Weber D, et al. ASH 2006. Abstract 3547
ARA ANALİZ !!!
54
Sabrınız için teşekkür
ederim…
55