DİYABETİK DİYALİZ HASTALARINDA GLİSEMİK DALGALANMA Dr. Taner Baştürk Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Kliniği *Diyabet, genellikle hiperglisemi şeklinde ortaya çıkan ‘kronik glisemik bozukluk’ durumu olarak tanımlanmaktadır. *Hipoglisemi ve glisemik dalgalanma bu hastalıkta görülen glisemik bozukluğun diğer iki bileşeni olup, *Diyabetle ilişkili tüm risklere klinik olarak katkı sağladıkları düşünülmektedir. Hiperglisemi’ye neden olan 2 ana bozukluk vardır. 1.Kronik Hiperglisemi: *Diyabetin neden olduğu mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonlar çoğunlukla kronik hiperglisemiye bağlı olarak gelişmektedir. *HbA1c düzeyinin tayini, kronik hiperglisemik bozukluğun düzeyi hakkında bize bilgi vermektedir. 2.Akut Glisemik Dalgalanmalar: *Kan glikoz düzeyinin –açlık ve tokluk – normal kabul edilen değerlerin altında ve üzerinde seyretmesi olarak tanımlanmaktadır. *Diyabetik komplikasyonları için ilave bir risk faktörüdür. *Sürekli Glikoz Monitör Sistemi (CGMS) ile değerlendirilir . Diyabette Kronik Komplikasyon Gelişimi Hiperglisemiye neden olan 2 ana glisemik bozukluk vardır. Hiperglisemi nedeniyle 2 patolojik süreç aktive olur. Sonuç olarak komplikasyon riskinde artış. Komplikasyon riskini azaltmak için HbA1c’nin ötesinde tüm faktörler kontrol edilmelidir. Aynı HbA1c değerlerine sahip 2 hastada glisemik dalgalanma profilleri farklı olabilir. Monnier L, Colette C. Diabetes Care 2008; 31 :150–154. Aynı HbA1c değerlerine sahip 2 hastada komplikasyon gelişimi farklı olabilir. Diyabetik diyaliz hastalarında sağ kalım, non-diyabetik diyaliz hastalarına göre daha düşüktür . • Glisemik dalgalanma, diyabetik hastalarda, kardiyovasküler hastalıkların oluşması ve ilerlemesinde önemli rol oynamaktadır. *Gün içinde glisemik dalgalanma: standart sapma(SD) and mean amplitude of glycemic excursions (MAGE) değerlendirilir. *Günler arasında glisemik dalgalanma: günlük değişkenlerin ortalaması (MODD). *Uzun dönem glisemik dalgalanma :HbA1c-SD ile hesaplanır. Aynı HbA1c düzeyine sahip olan üç hastada farklı glisemik dalgalanma. B hastası, farklı günlerde ve gün içinde görece küçük glikoz değişkenliklerine sahip; günlük ortalama kan şekerini düşürmekte zorluk yaşanmayabilir. Ancak A hastası gün içerisinde, C hastası ise günler arasında ciddi glikoz değişkenliğine sahiptir. Blood purif 2014.......... *Hemodiyaliz tedavisi boyunca plazma glikoz konsantrasyonu ve plazma insülin düzeyindeki azalma glisemik dalgalanmaya neden olmaktadır. *Glisemik dalgalanma, diyabetik hastalarda morbidite ve mortalite için bağımsız bir risk faktörüdür. Diyaliz seansının ilk 3 saatinde (mavi) ve sonraki gün aynı zamanda (kırmızı) glikoz konsantrasyonları Riveline J et al. Nephrol. Dial. Transplant. 2009;24:2866-2871 Diyabetik olmayan hemodiyaliz hastalarında sürekli interstisyel glikoz izlemi Diabetes Research and Clinical Practice. 2010 ; 90(3):57. n:12 Diyabetik kronik HD, Ort.yaş:61.8±13.9 DM süresi :39.6 Diyalizat glukoz: yok Devamlı glikoz monitorizasyon sistemi *Glikozsuz diyalizat ile diyaliz yapılan hastalarda yaklaşık 15-30 g glikoz kaybı yaşanmakta ve bu hastaların açlık durumundaki gibi katabolik bir sürece girdikleri gösterilmiştir. *Glikozsuz diyalizat ile işlem yapılan kişilerde- glikozlu diyalizat ile işlem yapılan kişilere göre yağ asidi oksidasyonu sırasında oluşan betahidroksibütirat ve asetoasetat seviyelerinin anlamlı olarak yüksek olduğu gözlenmiştir. *Diyabetik olmayan hastalar genellikle bu katabolik süreci tolere edilmektedirler, ancak malnütrisyonlu ya da genel durumu bozuk hastalarda genellikle hipoglisemi riski artmaktadır. *Diyabetik diyaliz hastalarında-özellikle uzun etkili insülin veya oral antidiabetik ajan alan-yüksek hipoglisemi riskine sahiptir. n:12, insülin kullanan tip 2 DM(+) HD, Ort.yaş:62.5±9.9, DM süresi :15±7.9 CGM takip süresi:HD günü 24 saat ,HD takip eden günde 24 saat , toplam 48 saat izlem Seans günü (HD) ve seans arası günün (FD) ortalama kan glikoz düzeyi (186±50 mg/dL vs. 154 ± 25 mg/dL)*P<0.05. Hastaların seans günü (HD) hiperglisemik kalma süresi daha fazladır. *HD olmadığı günde oluşan düşük glisemik ortalama ; diyaliz ile üremik toksinlerin uzaklaştırılması, insülin duyarlılığının artışı ve günlük insülin gereksinimin azalmasına bağlıdır. *Diyabetik diyaliz hastalarında, – Hipoglisemi riski, diyaliz seansı sonrasındaki 24 saatte en yüksek seviyede olup, – Bu dönemde kan şekeri takip sayısı artırılmalı, – Hipoglisemik atakları önlemek için kullanılan insülin dozları azaltılmalıdır. Diyabetik hemodiyaliz hastalarında insülin gereksinimi günden güne değişkenlik gösterebilir . Günlük insülin gereksinimi diyaliz sonrası gün %15 oranında azalmaktadır. n: 36 tip 2DM(+),10 DM(-) ,toplam 46 kronik HD hst 72 saat sureyle devamlı glikoz monitorizasyon sistemi takip -Diyabetik diyaliz hastaları kötü bir kan şekeri kontrolüne sahiptir. -Diyabetik diyaliz hastalarında non-diyabetik hastalara göre glisemik dalgalanmalar daha fazladır. -Hemodiyaliz gününde görülmektedir. daha fazla glisemik dalgalanma -Hemodiyaliz, diyabetik hastaların kan şekeri kontrolünün bozulmasına ve glisemik dalgalanmada büyük artışa neden olmaktadır. Diyabetik hemodiyaliz Hastalarında Glisemik kontrol ve Kardiyovasküler Olaylar *Diyabetik hemodiyaliz hastalarında, -Kötü glisemik kontrol ile kardiyovasküler ölümler arasında bariz bir ilişki saptanmıştır. Circulation. 2009;120:2421-2428 -Glisemik dalgalanmanın yüksek riskli hastalarda koroner arter hastalığını hızlandırdığı gösterilmiştir. Endocrinol Metab.2015;30:167-174 *HbA1c ve devamlı glikoz monitorizasyon sisteminin kullanılmasıyla, iyi glisemik kontrolün yanısıra hastaların yaşam kalitesinde ve sağ kalım oranlarında artışa neden olması beklenmektedir. 1Ekim-31 Aralık 2002 HD programına alınan, DM(+) 3 yıl takip edilerek hastaneye yatanlar hastalar çalışmaya dahil edilmiş. g Diyabetik diyaliz hastalarında, *yüksek HbA1c , *uzun dönem glisemik dalgalanma (HbA1c standart sapması) hipoglisemi ile ilişkili hastaneye yatış riskinde artışa neden olmaktadır. Hem düşük hem de yüksek HbA1c düzeyine sahip hastalar şiddetli hipoglisemi riskine sahiptir. Yoğun insülin tedavisi, yüksek HbA1c’li hastalarda hipoglisemi riskini arttırmakta, Akut hipoglisemi atak, adrenerjik aktiviteyi artırarak koroner iskemi, ciddi aritmiler ve ani ölüme neden olabilmektedir. *Periton diyaliz hastalarında, insülin direnci ve aşırı glikoz yüklenmesinin (çalışmalar diyaliz sıvısındaki glikozun %70’inin periton tarafından absorbe edildiği gösterilmiştir) glisemik dalgalanmanın oluşumunda önemli faktörler olduğu gösterilmiştir. DM(+) DM(-) *Sonuç: *Periton diyalizi, glisemik dalgalanmaya ve kötü glisemik kontrole neden olmaktadır. *Periton diyaliz hastalarında, sürekli glİkoz monitör sistemlerinin kullanımı - HbA1c göre- metabolik dengesizliğin değerlendirilmesinde daha faydalıdır. *KDOQI ve KDIGO klinik rehberleri uzun süreli glisemik kontrolün değerlendirilmesi amacıyla A1C ölçümünü özellikle son dönem kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda da bu ölçüme ek olarak evde kan şekeri takibinin eklenmesini önermektedir. HbA1c:Total hemoglobin miktarının glikolize yüzdesi olarak tanımlanmaktadır. Diyaliz hastalarında HbA1c düzeyini birçok faktör etkilemektedir, dolayısıyla yeni belirteçlere ihtiyaç bulunmaktadır. ADA 2015 kılavuzu glisemik dalgalanmaların önemini vurgulamaktadır. Sürekli Glukoz Monitör Sistemleri *CGMS, holter cihazına benzer bir alettir ve kan glikoz düzeyini otomatik olarak ölçüp kaydetmektedir (10 sn.de 1 ölçüm,5 dak. ortalama değer, ölçüm aralığı 40-400 mg/dl , sensör ömrü 3-7 gündür). -Glikoz ölçümü ,intertisyel sıvıdan olmakta, -İntertisyel sıvı ile kan glikoz düzeyi arasında lineer korelasyon vardır, -Kan glikozunun intertisyel sıvıdaki yansıması 10-15 dk sonra olur. *CGMS kısa dönem glikoz dalgalanmalarını değerlendirme ve hipoglisemiyi saptamada üstün avantaja sahiptir. Sürekli Glukoz Monitör Sistemlerine Neden İhtiyacımız Var ? *Diyabetik Diyaliz Hastalarında; - Hipoglisemiyi azaltmak ve önlemek, - Hiperglisemik atakları engellemek, - Glisemik dalgalanmaları minimalize etmek, - İnsülin dozlarını ayarlayabilmek. CGMS kullanımının artması, diyabetik diyaliz hastalarında görülen yüksek mortalitenin azaltılmasında etkili olması beklenmektedir. Glisemik Dalgalanma: Diyabetik hastalarda glisemik bozukluğun üçüncü bileşenidir. SONUÇ II *Glisemik dalgalanmalar; hem hipoglisemi hem de kronik komplikasyon için risk faktörüdür. *Diyaliz, diyabetik hastalarda kan şekeri kontrolünde kötüleşmeye ve glisemik dalgalanmada büyük artışa neden olmaktadır. *Diyabetik hastalarda sadece HbA1c değil, glisemik dalgalanmaların azaltılmasıda tedavi hedeflerinden biri olarak kabul edilmelidir. SONUÇ III *Hipogliseminin önlenmesi ve glisemik dalga boyunun azaltılması bu hasta grubunda morbidite ve mortalitenin azaltılmasında önemlidir. *Sürekli Glukoz Monitör Sistemi kısa dönem glikoz dalgalanmalarını değerlendirme ve hipoglisemiyi saptamada üstün avantaja sahiptir.