1 1 İÇİNDEKİLER Türkiye-AB Ortaklık Konseyi 19 Nisan`da Toplandı

01.05.2011
İÇİNDEKİLER
Türkiye-AB Ortaklık Konseyi 19 Nisan’da Toplandı
AB Hedefi, STK’ları Birleştirdi
Türkiye’nin Üyeliğinin AB Bütçesine Etkisi Değerlendirildi
Katılım Öncesi Yardım Aracı (IPA) 2010 Yılı Finansman Anlaşması İmzalandı
AB’nin Dış Ticaret Açığı Artıyor
AB Gıda Ürünlerine Sıkı Etiket Kuralları Getiriyor
Enerji Ürünlerine Yeni Vergilendirme Sistemi
Avrupa Vatandaşlık Girişimi İçin Hedef Yıl: 2012
AB, Tek Pazar Önceliklerini Belirledi
TÜRKİYE-AB ORTAKLIK KONSEYİ 19 NİSAN’DA TOPLANDI
Türkiye-AB ilişkilerinde en etkili karar organı olarak kabul edilen Ortaklık Konseyi’nin 49. toplantısı, 19 Nisan’da
Brüksel’de gerçekleştirildi. Toplantıya; AB Konseyi adına Avrupa Komisyonu’nun Genişleme ve AB Komşuluk
Politikasından Sorumlu Üyesi Štefan Füle ve Dönem Başkanı Macaristan’ın Dışişleri Bakanı János Martonyi,
Türkiye’yi temsilen ise Devlet Bakanı ve Başmüzakereci Egemen Bağış ile Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu
katıldı.
Toplantıda Türk tarafı, temel olarak, AB’nin Türk vatandaşlarına yönelik vize muafiyeti diyalogunu henüz
başlatmaması, müzakerelerin önüne siyasi engeller çıkarılması ve dış politika alanında stratejik diyalog eksikliği
konularında eleştirilerini ifade etti. AB tarafı ise, vize diyaloğunun ön koşulu olarak Geri Kabul Anlaşması’nın
imzalanarak onaylanması gerektiğini; ancak Türk vatandaşlarının Schengen bölgesine seyahatlerini
kolaylaştırmak için bir formül üzerinde çalıştıklarını belirtti.
“Rekabet başlığı”nın müzakerelere açılmasına dair tartışmalarda ise; Türk tarafı bu konuda gerekli adımları
attığını ileri sürerken, AB tarafı bu adımların yeterli olmadığını savundu. AB tarafı, ayrıca, açılış kriterleri
belirlenen başlıklardaki koşulları yerine getirmek üzere Türkiye’den çabalarına hız vermesini talep etti.
Toplantı sırasında, ayrıca YSK’nın 12 Haziran seçimleri öncesi bağımsız adaylara getirdiği yasak konusu
gündeme geldi. AB tarafı, bu durumu gerek demokratikleşme ve demokrasi yolunda atılan adımlar, gerek
bölgedeki barış süreci için kaygı verici olarak nitelendirdi. Anayasal reform paketinin Avrupa standartları
çizgisinde uygulanması gerektiğini de belirten AB, ordu üzerinde sağlanan sivil denetim ve yargı reformu
stratejisinin uygulanması konularında daha fazla ilerleme sağlanması gerektiğini vurguladı.
AB, ayrıca, Türkiye’nin Ek Protokolü tüm AB üyesi ülkelere eşit şekilde uygulaması yönündeki talebini
tekrarlarken, Türkiye’ye, Güney Kıbrıs dahil tüm üye ülkelerle ikili ilişkilerini normalleştirmesi yönünde çağrıda
bulundu.
Detaylı bilgi: http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/er/121603.pdf
AB HEDEFİ, STK’LARI BİRLEŞTİRDİ
İktisadi Kalkınma Vakfı (İKV) ve Türkiye Avrupa Vakfı (TAV) öncülüğünde 100’ü aşkın sivil toplum kuruluşu ve
üniversite temsilcisi, “Türkiye’nin AB Katılım Süreci için Sivil Toplum Platformu” adı altında 22 Nisan’da bir
araya geldi. Türkiye’de sivil toplumu oluşturan farklı kesimleri ve bu kesimlerin AB katılım sürecine dair geniş
mutabakatını temsil eden Platform; TOBB, TİM, TÜSİAD, TİSK, TESK, MÜSİAD, DİSK, Türk-İş, Hak-İş, Türkiye
Barolar Birliği, Reklamcılar Derneği, Türkiye Kalite Derneği, Sosyal Demokrasi Vakfı, Tüketiciler Birliği, Türkiye
Sakatlar Konfederasyonu gibi kuruluşlardan oluşuyor.
Platform’un yaptığı ortak açıklamada; Türkiye’nin AB katılım sürecinin tıkanma noktasına geldiğine ve AB
sürecinin her iki tarafta da öncelikli gündem maddesi olmaktan uzaklaştığına dikkat çekilerek, AB üyeliğinin
Türkiye’nin vazgeçilmez hedefi olmaya devam ettiği kaydedildi. Türkiye’nin AB üyeliği hedefinin; sürdürülebilir
kalkınma, yüksek demokratik standartlar, hukukun üstünlüğü, bireysel özgürlükler, refah toplumu, toplumsal
cinsiyet eşitliği anlamına geldiğinin vurgulandığı açıklamada, AB yöneliminin ne AB’deki ne de Türkiye’deki
dönemsel siyasal ve ekonomik gelişmelerden etkilenmemesi gerektiği belirtilerek, “gelecek seçimlerin değil,
gelecek nesillerin düşünülmesi” çağrısında bulunuldu.
Platform; hükümeti ve siyasi partileri, Türkiye’nin tam üyelik hedefi yolunda, partiler-üstü bir anlayışla daha
fazla gayret sarfetmeye davet ederek, 12 Haziran seçimlerinin bu süreçte yeni bir başlangıç olması yönündeki
dileklerini ifade etti. Avrupa Birliği’ne ve üye ülke liderlerine de, hukuki yükümlülüklerini ve Türkiye’nin
2
üyeliğine yönelik tutumlarını süratle, ahde vefa ilkesi doğrultusunda gözden geçirme çağrısı yapan Platform,
AB’nin 2014 bütçesinde, Türkiye’nin üyeliğinin dikkate alınması gereğini vurguladı.
Öte yandan, ABGS’nin hazırladığı AB İletişim Stratejisi’nin etkinliğinin değerlendirilmesi, AB’ye verilen
mesajların ikna ediciliğinin sorgulanması ve geliştirilecek yeni ve daha etkin bir iletişim stratejisi aracılığıyla AB
yönündeki iradenin daha güçlü şekilde uygulamaya koyulmasının önemine dikkat çekildi.
Detaylı bilgi: http://www.abhaber.com/ozelhaber.php?id=9612
TÜRKİYE’NİN ÜYELİĞİNİN AB BÜTÇESİNE ETKİSİ DEĞERLENDİRİLDİ
Avrupa Birliği Genel Sekreterliği (ABGS) tarafından hazırlanan çalışmada, Türkiye’nin AB’ye 2014 yılında üye
olması halinde, üyeliğin ilk yılında AB bütçesine aktaracağı 9 milyar euro kaynağın karşılığında, AB bütçesinden
15,6 milyar euro kaynak alacağı öngörüldü. Bu durumda, Türkiye’ye sağlanan net kaynak miktarının 6,6 milyar
Euro dolaylarında olması, bu desteğin, 2020 yılında 12,5 milyar euro, 2023 yılında ise 16,5 milyar euro
düzeyinde gerçekleşmesi bekleniyor. Türkiye’nin tarım ve yapısal fonlardan alacağı kaynaklara ilişkin
ayrıntıların ise, üyelik müzakereleri sırasında taraflar arasındaki görüşmelerde açıklığa kavuşturulacağı
belirtiliyor.
Öte yandan, 2007-2009 dönemi için AB bütçesinden üye ülkelerin ekonomik ve sosyal gelişmişlik farklılıklarını
azaltmaya yönelik projeleri desteklemek üzere kullanılan yapısal fonlar ve uyum fonlarının miktarına
bakıldığında, bu desteklerin, söz konusu ülkelerin GSMH’larının %2 ila %3’üne karşılık geldiği görülürken,
Türkiye’nin de yapısal fonlardan ve uyum fonlarından yıllık olarak GSYİH’sının %1,5’u oranında
yararlanabileceği tahmin ediliyor.
Türkiye’nin 2014 yılında AB’ye üye olacağı varsayımı altında yapılan hesaplamalar uyarınca; AB bütçesinden
yapısal harcamalar kapsamında yaklaşık 10,9 milyar euro tutarında kaynağın Türkiye’ye aktarılacağı
öngörülürken, 2020 yılında fon kullanma kapasitesi artacak olan Türkiye’nin yararlanacağı miktarın 18,5 milyar
Euro dolaylarında olacağı tahmin ediliyor. Türkiye’nin ayrıca, kırsal kalkınma fonundan yılda yaklaşık 2,1 milyar
Euro, Ortak Tarım Politikası kapsamındaki doğrudan destek kaleminden ise 2023 yılından itibaren yıllık 10,4
milyar Euro tutarında destek alabileceği varsayılıyor.
Detaylı bilgi:
http://www.euractiv.com.tr/ab-fonlari/article/abgsnin-tahminlerine-gore-turkiye-abye-uyeoldugu-ilk-yil-65-milyar-euro-yardim-alacak-017249
KATILIM ÖNCESİ YARDIM ARACI (IPA) 2010 YILI FİNANSMAN ANLAŞMASI İMZALANDI
Türk Hükümeti ile Avrupa Komisyonu arasında Katılım Öncesi Yardım Aracı (IPA) kapsamında Geçiş Dönemi
Desteği ve Kurumsal Yapılanma Bileşeni kapsamında ikinci proje paketine ilişkin 2010 yılı Finansman
Anlaşması, 11 Nisan 2011 tarihinde imzalandı.
IPA-Geçiş Dönemi Desteği ve Kurumsal Yapılanma Bileşeni çerçevesinde Türkiye’ye, toplam 217 milyon Euro
ayrılıyor. İmzalanan anlaşma ile birlikte, söz konusu proje paketinde yer alan toplam 30 adet projeye 148
milyon Euro’luk finansman sağlamak suretiyle, uygulama safhalarına geçilmesi mümkün hale geldi.
Söz konusu projeler; siyasi kriterlerin yanı sıra, Gümrük Birliği, Malların Serbest Dolaşımı, Adalet ve İçişleri,
Tarım, Sanayi Politikası, Eğitim, Çevre, Tüketicinin ve Sağlığın Korunması, İstatistik, Bilgi Toplumu ve
Rekabetçilik, Ulaştırma ve Enerji başlıklarında AB müktesebatının üstlenilmesine yönelik kurumsal kapasite
geliştirme ve Sivil Toplum Diyaloğu konularına odaklanıyor.
Detaylı bilgi: http://www.abgs.gov.tr/index.php?p=45904&l=1
3
AB’NİN DIŞ TİCARET AÇIĞI ARTIYOR
AB’nin istatistik kurumu Eurostat’ın 12 Nisan tarihinde yayımladığı dış ticaret istatistiklerine göre, AB’nin Şubat
2010’da -7,5 milyar euro olan dış ticaret açığının Şubat 2011’de -9,6 milyar euro’ya yükseldi. Ocak 2010’da 23,4 milyar euro olan dış ticaret dengesi ise, Ocak 2011’de -30,2 milyar euro’ya ulaştı. Şubat ayı itibariyle
dönemsel ihracat bir önceki aya oranla %0,7 oranında artarken, ithalat ise %0,2 oranında azaldı. Bir önceki
yıla oranla, Ocak 2011’de mamül ürünlerdeki ticaret dengesi de 1,9 milyar Euro’dan 6,5 milyar euro’ya
yükseldi.
Eurostat verilerine göre, AB’nin başlıca ticaret ortaklarının tümü ile ticareti Ocak 2011’de bir önceki yılın aynı
dönemine göre artış gösterdi. AB’nin ihracatındaki en büyük artış ise, %53 ile Türkiye’ye yapılan ihracatta
yaşandı. Türkiye’yi, %49 ile Rusya’ya yapılan ihracat izliyor. Türkiye, Ocak 2011 itibariyle AB’den 5,3 milyar
euro değerinde ithalat gerçekleştirirken, aynı dönemde AB’ye ihracat ise 4,1 milyar euro olarak gerçekleşti.
AB’nin ortaklarından yaptığı ithalatta ise %39 ile en büyük artışı gerçekleştiren Norveç’i, %38 ile Brezilya, %33
ile Rusya ve %31 ile Çin izliyor. Aynı dönemde, Türkiye’nin AB’ye yaptığı ihracatın, %29 oranında artış
kaydederek, 4,1 milyar euro seviyesine yükseldiği belirleniyor.
İstatistikler doğrultusunda, AB’nin ticaret ortaklarından sadece ABD ve Türkiye ile olan dış ticaret fazlası artış
gösteriyor. Ocak 2011’de ABD ile olan ticaret fazlası bir önceki yıla kıyasla 2,8 milyar euro’dan 4,1 milyar
euro’ya yükselirken; Türkiye ile olan ticaret fazlası ise aynı dönem aralığında 0,3 milyar euro’dan 1,2 milyar
euro’ya yükselmiş bulunuyor.
Detaylı bilgi:
http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=STAT/11/56&format=HTML&aged=0&language=E
N&guiLanguage=en
AB GIDA ÜRÜNLERİNE SIKI ETİKET KURALLARI GETİRİYOR
Avrupa Komisyonu’nun, gıda ürünü etiketlerine ilişkin kuralları basitleştirmek ve günümüz şartlarına uyarlamak
amacıyla 2008 yılında hazırladığı Tüzük teklifi, 19 Nisan’da Avrupa Parlamentosu Çevre ve Kamu Sağlığı
Komitesi tarafından bazı değişiklikler getirilerek onaylandı.
Gıda ürünü etiketlerinde yer alması zorunlu tutulan bilgilerin genişletilmesi ve daha görünür kılınmasına dair
detayların, düzenlemeye eklenmesi konusunda uzlaşan Komite, etiketlerdeki yazı büyüklüğünün minimum 1,5
mm (8 cm’den küçük ambalajlarda 0,9 mm) olmasına; alerjiye neden olan maddelerin etiketlerde daha açık
şekilde belirtilmesine; kırmızı et, tavuk ve balık ürünlerindeki etiketlerde ise ürünün dondurulma tarihinin
mutlaka bulunmasına karar verdi.
Ancak AP’nin, etiketlerin üzerinde ürünün menşe ülkesinin de yer alması konusunda getirdiği değişiklik,
tartışma yaratıyor. Özellikle gıda sektöründe faaliyet gösteren KOBİ’ler için “menşe etiketlendirmesi”
yükümlülüğünün oldukça külfetli olabileceği öngörülüyor. Bunun yanı sıra, bazı hayvanların doğdukları yer ile
yetiştirildikleri ülkeler, hatta hayvansal ürünlerin işlendikleri ülkeler bile farklı olduğu için, bu tür gıda
ürünlerinde üç ayrı ülke isminin belirtilmesi gibi bir durum ortaya çıkıyor. Aynı sorun, reçel üreten bazı
işletmelerin farklı ülkelerden meyve tedarik etmesi durumunda da söz konusu. Dolayısıyla, AP’nin onayladığı
metinde, menşe bilgilendirmesinin zorunlu tutulması eleştirilerin odak noktasını oluşturuyor.
10 Mayıs 2011’de, Avrupa Parlamentosu, Komisyon ve üye devletlerinin temsilcilerinin, yeni etiketleme
kurallarıyla ilgili üçlü bir toplantı gerçekleştirmeleri bekleniyor. Teklif’in Haziran ayında da AP Genel Kurulu’nda
oylanması planlanıyor. Teklif’in kabul edilmesini takiben; işletmelerin yeni düzenlemelere uyum sağlamaları
için 3 yıllık; besin değerlerine dair spesifik açıklama yükümlülüklerine uyum sağlamak için ise 5 yıllık bir
süreleri bulunuyor.
Detaylı bilgi:
http://www.euractiv.com/en/food/meps-back-origin-labels-food-battle-looms-news-504192
4
ENERJİ ÜRÜNLERİNE YENİ VERGİLENDİRME SİSTEMİ
AB, enerji ürünlerinin vergilendirilmesine dair kuralları güncelliyor. Avrupa Komisyonu’nun bu konuda
hazırladığı Direktif Teklifi’nin temel amacı; enerji ürünlerinin vergilendirilmesinde yaşanan mevcut
dengesizlikleri yok etmek ve CO2 emisyonlarını göz önünde bulundurarak sistemi yeniden düzenlemek.
Böylelikle, bir yandan enerji verimliliği ve daha çevre-dostu ürünlerin tüketimi teşvik edilirken, bir yandan da
Tek Pazar içinde rekabeti bozucu durumların önlenmesi hedefleniyor.
Enerji ürünlerinin vergilendirilmesi, AB düzeyinde büyük oranda uyumlaştırılmış durumda. Bu konuda
hâlihazırda uygulanan direktif kapsamında; enerji ürünlerinin vergilerine yönelik asgari değerler belirleniyor.
Ancak, mevcut sistemde, vergilendirme, tüketilen enerji ürünü miktarına göre yapılıyor ve vergilendirmede,
enerji içerikleri (Gigajoule - GJ) ve çevre üzerindeki etkileri göz ardı ediliyor.
Dolayısıyla yeni teklifte, enerji ürünleri üzerindeki asgari vergi oranının ikiye ayrılması hedefleniyor: ilk oran;
enerji ürünlerinin neden olduğu “CO2 salınımları”na göre hesaplanacak ve bir ton CO2 karşılığında 20 Euro’luk
bir vergi oranı sabitlenecek. İkinci oran ise; “enerji içeriği”ne göre oluşturulacak ve farklı enerji değerlerine
sahip olmaları nedeniyle motor yakıtlarına ayrı, ulaşım-ısıtma için kullanılacak yakıtlara ayrı vergi oranları
belirlenecek. Dolayısıyla, motor yakıtları için GJ başına asgari 9,6 Euro; ulaşım ve ısıtma amaçlı tüm yakıtlar
için 0,15 Euro öngörülecek. Bu iki oranın toplamı ise, ürünün vergilendirileceği toplam meblağı oluşturacak.
Mevcut durumda, en çok kirliliğe yol açan enerji kaynaklarının en az vergiye tabi olduğu gerçeğinden
hareketle, yeni düzenlemenin daha az CO2 salınımında bulunan enerji kaynaklarının tüketimini teşvik etmesi
bekleniyor. Buna ek olarak, yüksek miktarda emisyona neden olan ulaştırma, tarım gibi sektörlere CO2 vergisi
uygulanarak, seragazı emisyonlarının azaltımına destek olunması öngörülüyor. Direktif teklifinin bir diğer
katkısı ise, enerji vergilendirmesinde AB çapında uyumlu bir yaklaşım geliştirerek, özel sektör için eşit koşullar
yaratılması olarak görülüyor.
Taslak düzenlemenin 2013 yılında yürürlüğe girmesi bekleniyor. Uygulamaya geçirilmesi için ise, özel sektöre
2023 yılına kadar süre tanınanacak.
Detaylı bilgi:
http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=IP/11/468&format=HTML&aged=0&language=EN&
guiLanguage=en
AVRUPA VATANDAŞLIK GİRİŞİMİ İÇİN HEDEF YIL: 2012
Avrupa Vatandaşlık Girişimi, Aralık 2009’da yürürlüğe giren Lizbon Antlaşması’nın getirdiği ve AB çapında
doğrudan demokrasi uygulamasına yönelik önemli bir yenilik. Lizbon Antlaşması’nın vatandaşlık girişiminin
nasıl uygulanacağını net olarak belirlememesinden dolayı, AB kurumları arasında 2010 yılı sonuna kadar bu
konuda hararetli tartışmalar yaşanmıştı. Düzenleme ancak 16 Şubat 2011 tarihinde Konsey tarafından resmen
onaylandı. Vatandaşlara AB’nin karar alma süreçlerinde inisiyatif kullanma ve Birliğin siyasi gündemini
doğrudan etkileyebilme imkanı tanıyarak onları Birliğe yakınlaştırmayı hedefleyen uygulamanın, 2012 yılında
başlatılması bekleniyor.
Böylelikle, asgari yedi üye ülkeden (toplam üye ülke sayısının dörtte biri) bir milyon Avrupa vatandaşı, imza
toplayarak, gerekli gördükleri bir konuda AB’yi yasa hazırlamaya çağırabilecek. Ancak AB’nin yasal düzenleme
yapabileceği ve Komisyon’un düzenleme teklifi hazırlama yetkisi olan bir alanda Vatandaşlık Girişimi’nde
bulunulabiliyor. Komisyon’un, ilgili konuda düzenleme hazırlayıp hazırlamama yönündeki kararını, imzaların
toplanmasını takiben üç ay içinde belirterek gerekçelendirmesi şart koşuluyor.
Girişim çerçevesinde gerekli imzalar, elektronik ortamda ya da kağıt üzerinde toplanabiliyor. Bir milyon imzaya
erişilmesinin ardından, girişimi organize eden taraflar; Komisyon, Parlamento ve Konsey temsilcileriyle bir
5
araya gelme hakkı kazanmış oluyor. Bununla birlikte, imza verecek vatandaşların kimlik ve adres bilgilerini
paylaşmak gibi bir zorunluluklarının bulunması, bazı çevrelerde endişe yaratıyor.
Detaylı bilgi: http://www.euractiv.com/en/future-eu/european-citizens-initiative-linksdossier-502067
AB, TEK PAZAR ÖNCELİKLERİNİ BELİRLEDİ
Avrupa Komisyonu’nun 13 Nisan’da kabul ettiği “Tek Pazar Senedi” adlı Tebliğ çerçevesinde, Tek Pazar’a dair
12 yeni öncelik belirleniyor. Söz konusu önceliklerin temel amaçları ise 3 başlık altında özetleniyor: 2012 yılına
kadar Tek Pazar’a yeni bir ivme kazandırmak; kişilere, mallara, hizmetlere ve sermayeye AB çapında daha
özgür bir dolaşım imkanı sunmak; sürdürülebilir bir ekonomik büyüme ve ilave istihdam olanakları yaratmak.
Öncelikler şu şekilde sıralanıyor:
1. KOBİ’lerin finansmana erişimi: KOBİ’lerin finansman kaynaklarına erişim imkanlarının artırılması ve
çeşitlendirilmesi için, bir üye devlette yerleşik risk sermayesi fonunun bir diğer üye devlette yatırım
yapabilmesinin daha kolay hale getirilmesi hedefleniyor.
2. Tek Pazar içinde kalifiye işçi hareketliliği: Mesleki niteliklerin karşılıklı tanınmasına dair prosedürlerin
basitleştirilmesi ve Avrupalıların istedikleri AB ülkelerinde çalışabilmelerinin önündeki yasal engellerin
kaldırılması öngörülüyor. Bu çerçevede, AB çapında Tek Meslek Kartı gibi uygulamalar aracılığıyla, üye ülkeler
arasında daha güvenli bir işçi hareketliliğinin temin edilmesi bekleniyor.
3. Fikri mülkiyet hakları: AB çapında ilk Tek Patent uygulamasının 2013 yılında başlatılması için, standart
patent koruma sistemine yönelik gerekli mevzuatın geliştirilmesi ve patent ihtilaflarında tek tip bir sistemin
getirilmesi yönünde adımlar atılması hedefleniyor. Avrupa’daki ticari markaların korunması ve ulusal
sistemlerin Avrupa’daki sistemle uyumlaştırılması da bu öncelik çerçevesinde göz önünde bulunduruluyor.
4. Tüketicilerin güveninin artırılması: Tüketicilerin karşılaştığı zararların mahkeme-dışı uzlaşı yollarıyla
tazmini ve anlaşmazlıkların çözümüne yönelik alternatif yaklaşımlar geliştirilmesi, tüketicilerin daha kolay, daha
hızlı ve daha ucuz prosedürlere erişimi için gerekli görülüyor. Ayrıca, sınır-aşırı elektronik ticarete tüketici
güveninin artırılmasının da, AB’nin GSYİH’da yaklaşık 2,5 milyar Euro’luk bir artış sağlayacağı öngörülüyor.
5. Hizmetler sektöründe standardizasyonun güçlendirilmesi: Avrupa’nın standardizasyon mevzuatının
revize edilerek, hizmetler sektörünü de kapsaması, böylelikle standardizasyon usullerinin etkinliğinin ve
kapsayıcılığının artırılması hedefleniyor.
6. Avrupa çapında daha güçlü ulaşım, enerji ve elektronik iletişim ağları: AB çapında kişilerin,
malların, enerji kaynaklarının ve verilerin hızlı ve makul bir fiyata serbest dolaşımını sağlamak üzere,
altyapıların performansının artırılması öngörülüyor. Bunun için de, söz konusu alanlarda stratejik nitelikte
projeler başlatılması için, Komisyon tarafından ilgili mevzuatın hazırlanması planlanıyor.
7. Dijital Tek Pazar: Dijital bir Tek Pazar’ın kurulması; elektronik ticarete güvenin artırılması için olmazsa
olmaz olarak görülüyor. Bu çerçevede, öncelikli olarak, Avrupa çapında elektronik kimlik tespiti ve bilgi
doğrulama usullerinin karşılıklı olarak tanınmasını sağlamak üzere bir AB mevzuatının kabul edilmesi ve E-İmza
Direktifi’nin gözden geçirilmesi öngörülüyor.
8. Sosyal girişimciliğin güçlendirilmesi: Sosyal amaçlı yatırım fonlarının gelişimini kolaylaştıran bir
mevzuatın hazırlanması ve Tek Pazar’ın sağladığı fırsatlardan bu fonların da yararlandırılması hedefleniyor.
Ayrıca, sosyal dışlanmışlıkla mücadele eden işletmelerin de bu yöndeki çabalarının desteklenmesi ve AB’nin
ilgili mali programlarına erişimlerinin kolaylaştırılması planlanıyor.
6
9. Vergilendirme: AB’nin vergilendirme kurallarının, günümüz gerçeklerini yansıtacak şekilde, enerjide en
fazla tasarruf sağlayan veya çevre-dostu uygulamalara yeterli teşviki sunmak üzere, gözden geçirilmesi
hedefleniyor. Sınır-ötesi vergilendirmeden doğan çifte vergilendirme, vergi ayrımcılığı gibi sorunların da, bu
çerçevede değerlendirilmesi öngörülüyor.
10. Tek Pazar içinde daha fazla sosyal uyum: AB’de hizmetlerin serbest dolaşımı çerçevesinde, giderek
daha fazla sayıda çalışan, bir ülkeden diğerine tayin ediliyor. Bu öncelik çerçevesinde; çalışanların temel sosyal
haklarının güçlendirilmesi ve işletmeler ile üye ülke mercileri arasındaki bilgi akışının kolaylaştırılması amacıyla,
ilgili yasal çerçevenin revizyonu hedefleniyor.
11. İş dünyası için düzenleyici bir ortam: İş dünyası açısından çoğu zaman bir dizi engeli beraberinde
getiren Tek Pazar’da, düzenleyici ve idari engellerin azaltılması için, finansal raporlama yükümlülüklerine ilişkin
direktiflerin sadeleştirilmesi ve özellikle KOBİ’ler üzerindeki aşırı bürokratik yükün hafifletilmesi planlanıyor.
12. Kamu alımları: AB çapında büyümenin önemli araçlarından biri olan kamu harcamalarının yasal
çerçevesinin modernleştirilmesi önerilirken; çevre-dostu, sosyal sorumluluk sahibi ve yenilikçi mal ve hizmet
alımlarına yönelik talebin sürdürülebilir kılınması hedefleniyor. Kamu alımlarında daha basit ve esnek
prosedürler getirilmesi ve KOBİ’lerin kamu alımlarına erişiminin kolaylaştırılması da, bu öncelik dahilinde ele
alınan bir diğer husus.
Komisyon’un 2011 yılı içinde bu önceliklerin her birinin uygulanmasına yönelik tedbirleri belirleyip gerekli yasa
tekliflerini sunması bekleniyor. 2012 yılı sonunda ise bu öncelikler temelinde kaydedilen ilerlemeyi
değerlendirecek olan Komisyon, bir sonraki aşama için izleyeceği programı hazırlayacak. Komisyon’un bu
süreçte geniş kapsamlı bir ekonomik araştırma gerçekleştirmesi de planlanıyor
Detaylı bilgi: http://ec.europa.eu/news/economy/110413_en.htm
7